تأثیر مصرف ماری جوانا
زمانی که ماری جوانا به صورت سیگار مصرف می شود تی. اچ. سی و سایر مواد شیمیایی موجود در این گیاه از طریق ریه وارد جریان خون شده بلافاصله در بدن منتشر و وارد مغز می شود. فرد بلافاصله بعد از مصرف ماری جوانا اثرات آن را تجربه می کند. افراد با مصرف ماری جوانا احساس سرخوشی و آرامش می کنند. افزایش ادراکات حسی (به طور مثال شفاف تر شدن رنگ ها)، خندیدن زیاد، تحریف درک زمان و افزایش اشتها، از سایر اثرات شایع مصرف ماری جوانا است که ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد.
نحوه مصرف ماری جوانا
در صورتی که ماری جوانا در مواد خوراکی یا آشامیدنی مصرف شود بروز اثرات آن از سی دقیقه تا یک ساعت به تأخیر می افتد چرا که این مواد خوراکی ابتدا بایستی در سیستم گوارش هضم شده و بعد وارد جریان خون شوند. مصرف خوراکی و آشامیدنی ماری جوانا در مقایسه با مصرف تدخینی آن، باعث ورود مقدار کمتری از تی. اچ. سی به جریان خون می شود. به همین علت تأخیر در اثرگذاری، فرد ممکن است ناخواسته میزان بیشتری از ماری جوانا را به طور خوراکی یا آشامیدنی استفاده کند.
اثرات مصرف ماری جوانا
تجربه لذت و سرخوشی ناشی از مصرف ماری جوانا به هیچ وجه عمومیت ندارد. برخی افراد ممکن است به جای تجربه احساس آرامش و سرخوشی، حالت های اضطراب، ترس، بی اعتمادی و حملات هراس را تجربه کنند. این اثرات به ویژه زمانی که میزان مصرف ماری جوانا و میزان تی. اچ. سی آن بالا می باشد رخ می دهد.
افرادی که ماری جوانا را در دوزهای بالا مصرف می کنند ممکن است حالت های حاد روانپریشی نظیر توهم، هذیان یا فقدان احساس هویت شخصی (مسخ هویت) را تجربه کنند. این واکنش های ناخوشایند با اختلا ل های روانپریشی بلندمدت از قبیل اسکیزوفرنیا (که برخی از افراد مصرف کننده با زمینه ژنتیکی به آن مبتلا می شوند) متفاوت است.
نحوه تأثیر ماری جوانا بر مغز
ساختار شیمیایی تی. اچ. سی شبیه ساختار شیمیایی آنانداماید موجود در مغز می باشد. این شباهت ساختاری منجر به شناسایی تی. اچ. سی موجود در ماری جوانا به وسیله بدن شده در نتیجه آن را به مغز انتقال می دهد. کانابینوئیدهای درون زاد (آنانداماید) مانند انتقال دهنده های عصبی عمل می کنند چرا که پیام های شیمیایی را در نورون های موجود در سیستم عصبی منتقل می کنند. این انتقال دهنده های عصبی بر نواحی از مغز که مسئول احساس لذت، حافظه، تفکر، تمرکز، تعادل حرکتی و ادراک زمان می باشند اثر می گذارند.
به علت همین شباهت، تی. اچ. سی به مولکول هایی به نام گیرنده های کانابینوئید موجود در نورون های نواحی مذکور چسبیده و آن ها را فعال می سازد و باعث اختلال در عملکردهای فیزیکی و روانی می شود. شبکه ارتباط عصبی که از این انتقال دهنده های کانابینوئید استفاده می کند نقش اساسی را در عملکرد بهنجار سیستم عصبی ایفا می کند. لذا هر گونه اختلال در این سیستم، اثرات عمیقی را از خود به جای می گذارد.
به عنوان مثال تی. اچ. سی می تواند عملکرد هیپوکامپ را تغییر دهد. این نواحی مغز، مسئول ایجاد خاطرات جدید و تغییر توجه و تمرکز می باشند در نتیجه مصرف ماری جوانا منجر به اختلال در تفکر، عدم توانایی یادگیری و تکالیف پیچیده می شود.
علت گرایش به مصرف ماری جوانا
تی. اچ. سی در عملکرد نخاع و گانگلیون های پایه که در تنظیم تعادل و زمان واکنش مؤثرند خلل ایجاد می کند. به همین علت رانندگی برای افرادی که ماری جوانا مصرف کرده اند خطرناک بوده و در پرداختن به ورزش و فعالیت های فیزیکی با مشکل مواجه می شوند. تی. اچ. سی با فعال سازی گیرنده های کانابینوئید، بر مناطقی از مغز که مسئول رفتارهایی از قبیل رابطه جنسی و خوردن است اثر گذاشته، نظام پاداش مغز را فعال می کند.
بر خلاف موارد معمول که مصرف داروهای غیراعتیادی منجر به آزاد سازی میزان معینی از دوپامین می شود، تی. اچ. سی مانند سایر مواد مخدر با تحریک سلول های موجود در سیستم پاداش باعث آزاد سازی میزان بالاتری از دوپامین می گردد. احساس لذت ناشی از افزایش بیش از حد دوپامین منجر می شود که افراد به مصرف ماری جوانا گرایش پیدا کنند. آسیب های وارد شده به مصرف کننده ماری جوانا حتی ممکن است مدت ها بعد از ترک ماری جوانا از بین نرود.